Linea Nigra is een intieme verkenning van het moederschap en benadert de zorgen en vreugden van het krijgen van kinderen vanuit een breed scala aan inspiraties en tradities, van Louise Bourgeois tot Ursula K. Le Guin tot het inheemse Nahua-model Luz Jiménez. Barrera's bijzondere inzichten, deels memoires en deels manifest, verwoord in openhartig proza, verhelderen het moederschap en koesteren tegelijkertijd de mysteries van het lichaam.
Barrera schrijft tijdens haar eerste zwangerschap, bevalling, borstvoeding en jong moederschap en omarmt het onderwerp volledig, waarbij ze heldere verbanden legt tussen moederschap, aardbevingen, maansverduisteringen en creatieve arbeid. Geïnspireerd door de schilderpraktijk van de eigen moeder van de auteur, besluit Linea Nigra met een hartstochtelijke oproep: kinderen krijgen is kunst, en kunst is kinderen krijgen.