Close

Savannah Bay zoekt mede-eigenaren!

Marischka Verbeek, eigenaar van boekwinkel Savannah Bay. Foto: Dieuwertje Bravenboer

Na meer dan 26 jaar solo eigenaarschap is Marischka Verbeek op zoek naar mede-eigenaren voor Savannah Bay. Recent heeft Marischka de “Boekenweek-vraag” ook aan zichzelf gesteld: wat betekent dat eigenlijk voor mij, “ik ben alles”? Het is tijd om te ontdekken wie ze nog meer is, naast eigenaar en boegbeeld van Savannah Bay. Daarom zoekt Marischka één of meer mede-eigenaren, die eerst samen de winkel komen runnen en haar uiteindelijk opvolgen. Vrijwilliger Eefje interviewde Marischka over haar besluit, haar toekomstdromen voor de winkel – en voor zichzelf – en het profiel van de ideale mede-eigenaar.

 

Hoe ben je tot dit besluit gekomen?

Eigenlijk kwamen er drie dingen samen die tot dit besluit hebben geleid.
Ten eerste, ik ben al 26 jaar eigenaar van Savannah Bay en daarvoor werkte ik hier al zes jaar als vrijwilliger. Dus in totaal ben ik al 32 jaar bezig in de winkel. Als je ouder wordt, ga je ook wel eens nadenken, wat is er nog meer? Wat is mijn persoonlijke missie en doe ik daar genoeg mee? Een paar jaar geleden heb ik via de branchevereniging een opleiding gevolgd in training en coaching en ontdekte ik dat ik daar heel enthousiast over ben. Daar wil ik graag meer mee gaan doen. Daarnaast doe ik de laatste jaren steeds meer opdrachten als zelfstandige in de culturele sector: panelgesprekken, lezingen, festivals, culturele programma’s maken. Dat wil ik graag uitbreiden en dat doe ik onder de noemer Transforming Stories. Ik blijf bezig met verhalen: hoe mensen hun eigen verhaal schrijven en veranderen, maar ook hoe verhalen ons transformeren.

Ten tweede: ik mis de natuur! De winkel heeft mij altijd aan Utrecht gebonden maar diep van binnen ben ik helemaal geen stadsmens. Ik zou graag meer vrijheid hebben om (ook) elders te wonen. Ook de liefde speelt een rol. Afgelopen jaar ben ik getrouwd en we willen graag samen ergens buiten een thuis vinden. Het is er tijd voor.
Ten slotte, Savannah Bay is voor mijn gevoel nooit alleen maar van mij geweest. Savannah Bay is van de community die ooit begonnen is met De Heksenkelder. De winkel toen is ontstaan uit de vrouwenbeweging en was al die tijd een veilige, fysieke plek waar marginale groepen elkaar kunnen ontmoeten. En de winkel is van het team. De huidige winkel bestaat al bijna 35 jaar dankzij de mensen die vrijwillig hun tijd geven om die plek staande te houden. Van de mensen die voelen: hier voel ik me thuis en hier kom ik iets vertellen dat ik eigenlijk nog nooit heb durven vertellen. Dat gevoel hebben ook zoveel bezoekers, klanten, deelnemers en andere mensen. Savannah Bay is belangrijk en moet toekomstbestendig blijven. Ook daarom heb ik behoefte aan mensen die met verse energie nieuwe perspectieven brengen. Die mee kunnen denken over en bouwen aan de plek die Savannah Bay moet zijn en blijven.

 

Hoe kijk je terug op de dertigjarige Marischka die in het diepe sprong door de winkel over te nemen in 1997?

De overname was geen bewuste keus. De winkel werkte toen met een autonoom vrijwilligerscollectief, en dat vond ik een hele fijne werkvorm. Dat collectief viel een beetje elkaar in die tijd. Betaald werk werd steeds belangrijker en financieel ging het slecht met Savannah Bay omdat ons soort winkel toen niet erg populair meer was. We stonden toen voor de beslissing: gaat Savannah Bay dicht of gaan we door? Ik kon het idee niet verdragen dat deze plek zou verdwijnen en ik was inmiddels ook een beetje verliefd geworden op het boekhandelsvak. Toen hebben we een CV opgericht en heb ik het overgenomen. [zie kader rechtsbovenin]

Ik vond het wel spannend, en moest ontzettend wennen aan de verantwoordelijkheid die er bij kwam kijken. Het was echt bij de gratie van vrijwilligers dat ik het begin van mijn ondernemerschap doorstaan heb. Die kwamen spontaan aanlopen in het begin. Zo is het ook ontstaan dat we altijd met vrijwilligers zijn blijven werken. Savannah Bay is eigenlijk een soort levend organisme. Altijd als het even nodig of moeilijk was, kwam er out of the blue iemand helpen. Dat is de magie van Savannah Bay.

 

Wat komt er eigenlijk allemaal kijken bij het runnen van een boekwinkel? Wat zoek je in nieuwe mede-eigenaren?

Er komt heel veel bij kijken, en veel verschillende dingen. Stofzuigen is even belangrijk als de boekhouding en de inkoop, en natuurlijk de verkoop en in de winkel staan.
Je bent verantwoordelijk voor zowel vrijwilligers als klanten, dus het is hoofdzakelijk mensenwerk. Daarnaast draag je de zorg voor de omzet, de financiën, de bestellingen, de continuïteit. En ben je bezig met het uitzetten van een strategie voor de winkel, in communicatie en marketing. Je houdt onze idealistische visie voor ogen en bewaakt dat we daaraan blijven voldoen naast het boekverkopen. Dat moet je kunnen koppelen aan praktische zaken: hoe blijft de winkel bestaan? Commercieel en financieel inzicht is onontbeerlijk. Hoe richten we de winkel aantrekkelijk in, hoe zorgen we ervoor dat de omzet stijgt, hoe zorgen we dat we zichtbaar zijn en dat klanten weten dat Savannah Bay bestaat? Ervaring in het boekenvak of de retail is daarbij een grote pré!

 

Wat wens je mede-eigenaren en eventuele opvolgers toe?

Het hoeft niet persé één iemand te zijn, die het net als ik solo gaat doen. Zoals je ziet zijn er veel verschillende taken, dus is het logisch om dat te verdelen. Ik heb Savannah Bay altijd voorop gesteld in mijn leven en daardoor minder aandacht gehad voor andere dingen. Dat heeft mij ook wel wat gekost. Voor een nieuwe eigenaar hoeft dat niet op te gaan. Meerdere mensen, bv. een nieuw soort collectief, zou wellicht heel goed passen. Dat je het samen kunt dragen. Maar ik sta open voor alle soorten samenwerking.

 

Wat is je toekomstdroom voor Savannah Bay?

Vroeger moest ik heel vaak uitleggen wáárom we bestaan. Maar de laatste jaren niet meer of veel minder. Mensen begrijpen het belang van een fysieke plek voor communities en verhalen om te leren en samen te komen. Dat wordt eigenlijk steeds belangrijker, juist nu. En jongeren zien dat ook heel goed. Ik hoop dat Savannah Bay heel lang blijft bestaan om dat doel te dienen. En dat we blijven meebewegen met de tijdsgeest. Ik verheug me op nieuwe input om te ontdekken hoe dat de winkel gaat transformeren.

 

Hoe gaat de zoektocht verlopen?
Het begon met een oproep tijdens onze nieuwjaarsborrel, sindsdien heb ik al enkele reacties van geïnteresseerden. Met dit interview maken we de oproep in de Boekenweek nog wat breder bekend. Per 1 april ben ik drie maanden op sabbatical in Frankrijk, onder andere om verder na te denken over de toekomst. Tijd om op te laden en inspiratie op te doen.
Ik blijf bereikbaar via e-mail voor mensen met serieuze interesse. Eind van de zomer en komend najaar wil ik verkennende gesprekken voeren met mensen, samen nadenken over wat past en hoe we dat aanpakken. Spannend, maar ik heb erg veel zin in dit traject om Savannah Bay en mezelf een toekomst te geven.

Interesse? Dit is goed om te weten

De huidige rechtsvorm van Savannah Bay is een CV, met Marischka als beherend vennoot en Stichting De Luister als commanditaire vennoot. In deze constructie is dus ruimte voor meerdere beherend vennoten. Dit is wat bedoeld wordt met ‘mede-eigenaren’. Het idee is dat je eerst een tijd naast Marischka (en de Stichting) eigenaar/vennoot bent. Na een tijd treedt Marischka (uiteraard in overleg) terug als actieve bedrijfsleider. Dan wordt zij of op de achtergrond vennoot of stapt uit de CV. Dit is dus niet al op korte termijn.