“Dat zou jij nooit toelaten” (2022)

“Shut the fuck up!” Hij fluistert het heel zachtjes, maar met zijn mond zo dicht bij mijn gezicht overstemt het alles. Als ik nog een snikgeluidje maak slaan bij hem de stoppen door. Hij duwt mijn keel dicht en zet zijn tanden in mijn neus. Na een paar seconden laat hij los. Kennelijk heeft zijn woede plaatsgemaakt voor het besef dat we in een publieke ruimte zijn – een bomvolle metro zelfs. Hij kijkt schichtig om zich heen, een handjevol reizigers kijkt ons aan. Luis kijkt weer naar mij, hij lijkt te schrikken. Snel haalt hij een zakdoekje uit zijn jaszak en drukt het tegen mijn hoofd. Ik pak het doekje met mijn eigen handen en zie dat het zakdoekje, zijn en mijn handen totaal onder het bloed zitten. Mijn neus druppelt, het valt op de vloer van de metro.